"Καλό Τριώδιο..."

Αγίου Ανδρέου Κρήτης

   Δύο πράγματα ἀπαιτοῦνται ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους, νὰ κατακρίνουμε τὰ ἰδικὰ μας ἁμαρτήματα καὶ νὰ συγχωροῦμε τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἄλλων. Διότι ἐκεῖνος πού βλέπει τὰ ἰδικὰ του ἁμαρτήματα, συγχωρεῖ πιὸ εὔκολα τούς ἄλλους· ἐνῶ ἐκεῖνος πού κατακρίνει τοὺς ἄλλους, τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του κατακρίνει καὶ καταδικάζει, ἔστω καὶ ἂν ἔχη πολλὲς ἀρετές. Ἀληθῶς μεγάλο πράγμα εἶναι τὸ νὰ μὴ κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους, ἀλλά τούς ἑαυτούς μας, ἀδελφοί. Ἐμεῖς ὅμως, ἀφήνοντας τὶς δικὲς μας ἁμαρτίες, τοὺς ἄλλους ἰδίως κατακρίνουμε, τοὺς ἄλλους ἐξετάζουμε, μὴ γνωρίζοντας ὅτι ἀκόμη καὶ ἂν εἴμεθα δικαιότεροι ἀπὸ ὅλους, ἐὰν κατακρίνουμε τοὺς ἄλλους, γινόμεθα ἔνοχοι καὶ εἴμεθα ἄξιοι τῆς ἰδίας τιμωρίας καὶ τῶν ἰδίων βασάνων τῶν ὁποίων εἶναι ἄξιος καὶ αὐτός τὸν ὁποῖον κρίνουμε·«Ὧ γὰρ κρίματι κρίνετε» λέγει «τούτῳ καὶ κριθήσεσθε». Διότι αὐτός πού πορνεύει, παραβαίνει ἐντολή, ὅπως καὶ ἐκεῖνος πού τὸν κρίνει. Ὥστε καὶ οἱ δύο παραβαίνουν θείαν ἐντολή, καὶ αὐτός πού πορνεύει καὶ ἐκεῖνος πού κρίνει.

"Αρχή Κατανυκτικού Τριωδίου"

     Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.

"Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου"

       Η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στην διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, την οποία ο Κύριος διηγήθηκε, προκειμένου να διδάξει την αρετή της ταπεινώσεως και να στηλιτεύσει την έπαρση.

"Ιωάννης Φουντούλης: η εορτή των Τριών Ιεραρχών"

     

      Τὴν 30η Ἰανουαρίου ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία τὴν μνήμη τῶν τριῶν μεγάλων Ἱεραρχῶν, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Δὲν πρόκειται περὶ «μνήμης» μὲ τὴν κυρία ἔννοια τῆς λέξεως, δηλαδὴ ἐπετείου τοῦ θανάτου τῶν Πατέρων αὐτῶν, ἀλλὰ περὶ κοινῆς ἑορτῆς, «συνάξεως» κατὰ τὴν λειτουργικὴ ὁρολογία. Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀπέθανε τὴν 1η Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 379 μ.Χ. καὶ ἡ μνήμη τοῦ ἑορτάζεται, ὡς γνωστὸν , τὴν 1η Ἰανουαρίου. Ὁ Γρηγόριος ὁ Θεολόγος τὴν 25η Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 389 μ.Χ, καὶ τὴν 25η Ἰανουαρίου ἐωρτάσαμε τὴν μνήμη του. Τέλος ὁ Χρυσόστομος ἀπέθανε στὴν ἐξορία τὴν 14η Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 407 μ.Χ, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἡ μνήμη τοῦ ὅμως μετετέθη, λόγω τοῦ ὕψους τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς ἡμέρας αὐτῆς, καὶ ἑορτάζεται τὴν 13ην Νοεμβρίου.

"Οι Τρεις Ιεράρχες για τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας"

      

        Αἱ περί Πολιτείας καί πολιτειακῆς ἐξουσίας ἰδέαι τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν ἀποτελοῦν θεμελιώδεις προϋποθέσεις τῶν διατυπωθεισῶν ὑπ' αὐτῶν θέσεων περί τάς σχέσεις ἱερατικῆς καί πολιτειακῆς ἐξουσίας καί περί τήν ἐκ τῆς φύσεως καί τῆς ἀποστολῆς αὐτῶν ἀναντίρρητον ἀνάγκην συνεργασίας τῶν φορέων ἀμφοτέρων πρός τό γενικόν συμφέρον τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Αἱ ἰδέαι αὐταί, ἐπισφραγισθεῖσαι διά τῶν γνωστῶν προσωπικῶν ἀγώνων καί θυσιῶν τῶν μεγάλων Ἱεραρχῶν πρός διαφύλαξιν τῆς ἐσωτερικῆς αὐτονομίας τῆς Ἐκκλησίας, ἐμόρφωσαν τόν χαρακτῆρα τῆς περί τό θέμα τοῦτο ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας καί, ἐπηρεάσασαι σοβαρῶς τάς ἀντιστοίχους πολιτειακάς ἀντιλήψεις, ἀπετέλεσαν ἐφεξῆς ἀποφασιστικά κριτήρια οἱασδήποτε προσπαθείας ρυθμίσεως τοῦ θέματος τῆς σχέσεως Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.

"Η διαμάχη που δημιούργησε την εορτή των Τριών Ιεραρχών"

     Ἡ αἰτία γιά τήν εἰσαγωγή τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στήν Ἐκκλησία εἶναι τό ἑξῆς γεγονός: Κατά τούς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ, ὁ ὁποῖος διαδέχτηκε στή βασιλική ἐξουσία τόν Βοτανειάτη, ἔγινε στήν Κωνσταντινούπολη φιλονικία ἀνάμεσα σέ λόγιους καί ἐνάρετους ἄνδρες.

"Ανακομιδή λειψάνων Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου 29.01."

    Ο χρόνος γέννησης και η εθνικότητα του Άγιου Ιγνατίου είναι ασαφή. Στο θρόνο της Αντιόχειας ο Ιγνάτιος ανέβηκε μεταξύ 68-70 μ.Χ. Ποίμανε σαν αποστολικός διδάσκαλος και στάθηκε φρουρός των ψυχών του ποιμνίου του.

"Ο Άγιος των δακρύων, Εφραίμ ο Σύρος"

    

    Ο Όσιος Εφραίμ καταγόταν από την Ανατολή και γεννήθηκε στην πόλη Νίσιβη της Μεσοποταμίας πιθανώς το 308 μ.Χ. ή και ενωρίτερα. Ήκμασε επί Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 - 337 μ.Χ.), Ιουλιανού του Παραβάτου (361 - 363 μ.Χ.) και των διαδόχων αυτού. Από την μικρή του ηλικία διδάχθηκε την πίστη και την αρετή από τον Επίσκοπο της γενέτειράς του Ιάκωβο (309 - 364 μ.Χ.), ο οποίος και τον χειροτόνησε διάκονο, αλλά ο Όσιος αρνήθηκε να λάβει μεγαλύτερο αξίωμα. 

"Η Ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου"

Ἀποσπάσματα ἀπό κείμενα 
τοῦ Μοναχοῦ Μωϋσῆ, Ἁγιορείτου, 
καί τοῦ Ἰωάννου Κορναράκη, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου 

     Ζοῦμε δυστυχῶς σ' ἕναν κόσμο μ' ἕνα ἐπαναστατημένο θέλημα, ὁ ὁποῖος σήμερα παρά ποτέ, δέν εἶναι "ἐπίγειος οὐρανός, ἀφιλόνικος, ἀπολέμητος, ἀστασίαστος, ἄφθονος, εἰρηνικός, ἀζήμιος καί ἀναμάρτητος". Αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσωμε συνειδητά καί βαθειά τήν σπουδαιότητα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

"Ανακομιδή λειψάνου Ιερού Χρυσοστόμου"

     

     Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος εκοιμήθη από εξάντληση στις 14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. κατά τη διάρκεια της τρίτης του εξορίας από την αυτοκράτειρα Ευδοξία και τάφηκε στα Κόμανα του Πόντου. Το σεπτό λείψανό του περίμενε επί τριάντα έτη, θαμμένο στον τόπο της εξορίας και του μαρτυρίου του.

     Όταν όμως το 434 μ.Χ. πατριάρχης εξελέγη ο μαθητής του Άγιος Πρόκλος (20 Νοεμβρίου), παρεκάλεσε τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο να ενεργήσει τα δέοντα, ώστε το λείψανο του μεγάλου αυτού πατέρα της Εκκλησίας να επιστρέψει στην Κωνσταντινούπολη. Και πράγματι, τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Ιανουαρίου του 438 μ.Χ. έγινε η Ανακομιδή των Ιεωρών Λειψάνων του Αγίου. Η μεταφορά των ιερών λειψάνων από τα Κόμανα συνοδεύτηκε από μια επιστολή – διαταγή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β’, υιού του Αρκαδίου και της Ευδοξίας, η οποία έγραφε:

"Η χειρ του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου"

http://leipsanothiki.blogspot.gr/2013/07/98.html

"Ένας από τους πέντε Θεολογικούς λόγους που απέδωσαν στον Άγιο Γρηγόριο το προσωνύμιο -Θεολόγος- "

    

     Ο ΛΑ ' Λόγος είναι ο σπουδαιότερος από τους Θεολογικούς Λόγους του αγ. Γρηγορίου. Εκφωνήθηκε στο ναό της αγ. Αναστασiας στην Κωνσταντινούπολη, το 380, πιθανόν κατά το διάστημα μεταξύ Ιουλίου και Νοεμβρίου. Είναι η πρώτη φορά που σε ειδική πραγματεία, αφιερωμένη στο άγιο Πνεύμα, ομολογείται και καταδεικνύεται η θεότητα και το ομοούσιο του αγ. Πνεύματος. Ο Γρηγόριος διακηρύσσει την ορθή πίστη της Εκκλησίας ότι «εκ φωτός του Πατρός φως καταλαμβάνοντες τον Υιόν εν φωτί τω Πνεύματι» (§ 3). Καταρρίπτει, στη συνέχεια, τους συλλογισμούς των αιρετικών Πνευματομάχων με θεολογικά επιχειρήματα (§ 4-21) και τέλος, απαντώντας στο επιχείρημα ότι στην αγία Γραφή δεν δηλώνεται ρητά η θεότητα του Πνεύματος, παραθέτει πλήθος χωρίων, όπου υποδεικνύεται η θεότητα του Πνεύματος (§ 29-30). Αλλά και το ίδιο το Πνεύμα τώρα, σύμφωνα με το Γρηγόριο, φανερώνει στούς αξίους βαθύτερα και σαφέστερα οτι είναι Θεός, ένα από τα τρία πρόσωπα της μιας θεότητας (§ 26). 

"Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου λόγοι"

Λόγος ἀπολογητικὸς εἰς τὸν ἑαυτοῦ πατέρα Γρηγόριον, συμπαρόντος αὐτῷ Βασιλείου, ἡνίκα ἐπίσκοπος ἐχειροτονήθη Σασίμων.

1. Πάλιν ἐπ᾿ ἐμὲ χρίσμα καὶ Πνεῦμα· καὶ πάλιν ἐγὼ πενθῶν καὶ σκυθρωπάζων πορεύομαι. Θαυμάζετε ἴσως· καὶ Ἡσαΐας, πρὶν μὲν ἰδεῖν τὴν δόξαν Κυρίου, καὶ τὸν θρόνον τὸν ὑψηλόν τε καὶ ἐπηρμένον, καὶ τὰ περὶ αὐτὸν σεραφὶμ, οὐδὲν τοιοῦτον φθέγγεται, οὔτε ἀποδυσπετεῖ, οὔτε δέδοικεν· ἀλλὰ τοῦ μὲν Ἰσραὴλ καταβοᾷ, ἑαυτοῦ δὲ φείδεται καὶ ἀπέχεται, ὡς οὐδὲν ὑπαιτίου. Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾿ εἶδε, καὶ τῆς φωνῆς ἤκουσε τῆς ἁγίας καὶ μυστικῆς, ὥςπερ τι μᾶλλον ἑαυτοῦ συναισθόμενος· Ὢ τάλας, φησὶν, ἐγὼ, ὅτι κατανένυγμαι, καὶ ὅσα ἑξῆς τοῦ λόγου, ἵνα φύγω τὴν βλασφημίαν. Εὑρίσκω δὲ καὶ Μανωὲ τὸν παλαιὸν ἐκεῖνον ἐν τοῖς κριταῖς, καὶ Πέτρον ὕστερον, τὸ τῆς Ἐκκλησίας ἔρεισμα· τὸν μὲν, Ἀπολώλαμεν, ὦ γύναι, λέγοντα, Θεὸν ἑωράκαμεν, ἐπειδὴ κρείττονος ὄψεως ᾔσθετο ἢ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν καὶ δύναμιν· τὸν δὲ οὐκ ἐνεγκόντα τὴν τοῦ Σωτῆρος ἐπιστασίαν τε καὶ ἐνέργειαν, ἣν ἐν τῇ ἁλείᾳ τοῖς συμπλέουσιν ἐπεδείξατο, καὶ διὰ τοῦτο θαυμάζοντα μὲν, ἀποπέμποντα δὲ τοῦ πλοίου, καὶ τὴν αἰτίαν προστιθέντα, ὅτι μὴ εἴη ἄξιος θείας ἐπιφανείας καὶ ὁμιλίας.

"Εορτή Αγίου Νεομάρτυρος Αυξεντίου του εκ Βελλάς"

Ιερά Αγρυπνία 

με Θεία Λειτουργία 

του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, επί τη μνήμη 

του Αγίου Ενδόξου Νεομάρτυρος Αυξεντίου του εκ Βελλάς,

 θα τελεσθεί το προσεχές Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015 από τις 08:30 μ.μ. 

στο Καθολικό της Παλαιφάτου Ιεράς Μονής Γενεσίου της Θεοτόκου Βελλάς. 

"Πανηγυρίς Αγίου Γρηγορίου στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου εις Κοπάνους"

     Την ερχόμενη Κυριακή 25 Ιανουαρίου, 

εορτή του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου

 Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Θεολόγου, 

πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου

 («εις Κοπάνους») πόλεως Ιωαννίνων,

 στον οποίο φυλάσσεται το δεξί χέρι του Αγίου Γρηγορίου.

   Την παραμονή, 

Σάββατο 24 Ιανουαρίου και ώρα 6η εσπερινή, 

θα τελεσθεί ο Μέγας Εσπερινός με Αρτοκλασία.

      Την επομένη, 

Κυριακή 25 Ιανουαρίου και ώρα 07.30 π. μ., 

θα τελεσθεί ο Όρθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

http://eiskopanous.blogspot.gr/2015/01/blog-post_19.html

" Επί ονομαστηρίων και εξαμήνου ποιμαντορίας: Πολλά τα έτη! "

Μαξίμου,

του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου

της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Ιωαννίνων,

Υπερτίμου και Εξάρχου πάσης Ηπείρου και Κερκύρας,

ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου,

πολλά τα έτη! 

"Από τον Εσπερινό των ονομαστηρίων του Μητροπολίτου Ιωαννίνων"

    Με κάθε λαμπρότητα τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός των πρώτων, εν τη θεοσώστω επαρχία μας, ονομαστηρίων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιωαννίνων κ. Μαξίμου.

" Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής"

   Ο Όσιος Μάξιμος ο Ομολογιτής γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 580 μ.Χ. από πλούσιους και ευγενείς γονείς. Πραγματοποίησε λαμπρές θεολογικές, φιλολογικές και φιλοσοφικές σπουδές. Για τα πνευματικά αλλά και τα διοικητικά του χαρίσματα προσλαμβάνεται ως αρχιγραμματέας του αυτοκράτορα Ηρακλείου.

"O Μέγας Αθανάσιος"

"Οἱ Νεομάρτυρες, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας μας"

Τοῦ Φώτη Κόντογλου

     Τὸ νὰ μιλᾷ κανένας σήμερα καὶ νὰ γράφει γιὰ κάποια πράγματα τῆς θρησκείας, ὁ πολὺς κόσμος τὸ νομίζει γιὰ ἀνοησία. Καὶ ἀκόμα μεγαλύτερη ἀνοησία ἔχει τὴν ἰδέα πῶς εἶναι τὸ νὰ γράφει γιὰ τοὺς ἅγιους μάρτυρες, καὶ μάλιστα γιὰ κείνους ποὺ μαρτυρήσανε κατὰ τὰ νεότερα χρόνια ποὺ βασιλεύανε οἱ Τοῦρκοι ἀπάνω στὴ χριστιανοσύνη, ἐπειδὴς ὁ λίγος καιρὸς ποὺ μᾶς χωρίζει ἀπ᾿ αὐτοὺς κάνει ὦστε νὰ τοὺς νοιώθουμε πολὺ κοντά μας, ἀνθρώπους σὰν κ᾿ ἐμᾶς, ἐνῷ τοὺς ἀρχαίους μάρτυρες τοὺς βλέπουμε μέσα ἀπὸ τοὺς αἰῶνες ποὺ περάσανε ἀπὸ τότε ποὺ μαρτυρήσανε καὶ στὴ φαντασία μας παρουσιάζονται εὐκολότερά με τὸν φωτοστέφανο τοῦ ἁγίου.

"Βασιλόπιτα Πολιτιστικού Συλλόγου Χαροκοπίου"

      Με την παρουσία του εφημερίου της Ενορίας π. Παύλου Βασιλείου, του προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Χαροκοπίου κ. Ιωάννη Δήμο, το μέλη του Συλλόγου κ. Αικατερίνη Μπούτσορα, κ. Αριστέα Κούτλα, κ. Χρυσούλα Πρέντζα, τον χοροδιδάσκαλο κ. Βασίλειο Φαρμάκη, τους μαθητές των πολυάριθμων χορευτικών τμημάτων, πολλών χωριανών αλλά και επισκεπτών, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Χαροκοπίου πραγματοποίησε την καθιερωμένη κοπή Βασιλόπιτας, σήμερα το απόγευμα στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Χαροκοπίου.

      Μετά την αγιαστική τελετή ο εφημέριος πατήρ Παύλος απηύθυνε ευχές προς τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου αλλά και προς όλους τους παρισταμένους, ενώ ευχήθηκε ιδιαιτέρως τα έργα του Συλλόγου να κατευοδώνονται από τον Θεό ώστε να συμβάλουν στην προκοπή του χωριού.

"Ιωαννίνων η πόλις σήμερον τέρπεται..."

Το Απολυτίκιον του Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου
υπό του γεραρού Πρωτοψάλτου του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Ιωαννίνων

κ. Σπυρίδωνος Υφαντή

"Ενθύμησις, από το 1838…"

(Του Αρχιμανδρίτου Μ. Σ.)

   «1838: Ιανουαρίου: 17: κάποιος νέος εις Ιωάννινα Γεώργιος τούνομα, εσυκοφαντήθη από τους Τούρκους Ιωαννίνων, ότι άλλαξε την θρησκείαν του, και έγινεν Τούρκος, και τον επήγαν εις τον Κατήν, και εις τον Βεζήρ Μουσταφά Πασάν, και τον εξέταξαν, και επαίδευσαν αυτόν πολλά, τέλος δεν εκατεπίσθη να γίνει τούρκος, εστάθη σταθερός, και δεν άλλαξε την χριστιανοσύνην του: τον εκρέμασαν, εις το Κουραμαργιό, ημέρας δύω κρεμασμένος, και τον εξεκρέμασαν και τον έθαψαν εις την Μητρόπολιν τη: 19: γεναρίου, και έγινεν μάρτυρας και κάμνει θαύματα εις τους μετά πίστεως προσερχομένους και είναι αληθέστατον, ο οποίος άγιος, είχε την συμβίαν του, και ένα παιδίον 15 ημερών και ευρίσκονται ζώντες εις Ιωάννινα».

Ἔκθεσις ἐν περιλήψει τῶν θαυμάτων τοῦ Νεομάρτυρος Γεωργίου"

1. Γυνή τις Σταμάτω τοὔνομα, ἀπὸ τὴν Λεσινίτζαν τοῦ Ζαγορίου, ἔχουσα τὴν δεξιὰν τῆς χεῖρα παραλελυμένην καὶ ἀκίνητον πρὸ μηνῶν δύο, ἀκούσασα περὶ τοῦ Ἁγίου, ἔδραμε μετ’ εὐλαβείας, ἔχουσα μεθ’ ἑαυτῆς τὸν πατέρα τῆς καὶ τὸν πενθερόν της. Σάββατον ἑσπέρας ἧν, ὅταν ἔφθασεν εἰς τὸν τάφον τοῦ Ἁγίου, καὶ διανυκτερεύσασα κειμένη ἐπὶ τοῦ τάφου, τὸ πρωΐ τῆς Κυριακῆς εὑρέθη ὑγιής· καὶ λαβόντες αὐτὴν ὅ,τε πατήρ της καὶ πενθερός της, ἀνεχώρησαν χαίροντες.

"Ο Νεομάρτυρας Γεώργιος στη συνείδηση της Εκκλησίας"

                   

                  Του. Μιχαήλ Τρίτου,
                 Καθηγητού Θεολογίας,
 Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

     Από την πρώτη κιόλας στιγμή του μαρτυρίου του ο νεομάρτυς Γεώργιος κέρδισε την τιμή του μάρτυρος στη συνείδηση και την πίστη της εκκλησίας. Αμέσως μετά το μαρτύριο οι πιστοί έτρεχαν στον τάφο του και έπαιρναν χώμα και λάδι απο το κανδήλι, τα οποία χρησιμοποιούσαν ως φάρμακα.Όσοι πήραν κομμάτι από την τριχιά της αγχόνης και από το πανί του εσώβρακου είδαν μεγάλες θεραπείες. Ήδη από τις 6 Απριλίου 1839, μόλις ένα έτος από το μαρτυρικό του θάνατο, έχουμε την πρώτη βιογραφία του αγίου, την οποία υπέγραψαν δυο επίσκοποι, δεκατρείς ιερείς και ιερομόναχοι και οι δεκαεπτά σημαίνοντες πρόκριτοι των Ιωαννίνων.

"Περί Κατάρας και Αδικίας, Λόγοι Γέροντος Παϊσίου''

"Ο καθηγητής της ερήμου"

      

Ο βίος του Μεγάλου Αντωνίου

        Σε κανέναν Άγιο της Εκκλησίας μας δεν έκανε τόσες και τέτοιες άγριες επιθέσεις πειρασμών ο διάβολος, όσες στον Μέγα Αντώνιο. Μεταχειρίστηκε ο δόλιος όλα τα μέσα για να τον γκρεμίσει, άλλα δεν μπόρεσε. Πάμπλουτος αλλά Αγράμματος Το 251 μ.Χ. γεννήθηκε στην Αίγυπτο ένα μεγάλο και φωτεινό αστέρι της χριστιανοσύνης: Ο Μέγας Αντώνιος. Ιδιαίτερη πατρίδα του ήτανε ένα μικρό χωριό, Κόμα ονομαζόμενο, που βρισκότανε ανατολικά της όχθης του ποταμού Νείλου, στην Νότιο Μέμφιδα.

"Από το βίο του Μεγάλου Αντωνίου"

   

Ο Μέγας Αντώνιος.
Τοιχογραφία Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Κράψης, 16ος αιων.

 «Κάποτε λοιπόν δύο φιλόσοφοι ήλθαν προς αυτόν, ειδωλολάτρες, που νόμιζαν ότι μπορούν να ελέγξουν τον Αντώνιο. Ήταν στο όρος το έξω. Ο Αντώνιος κατάλαβε ποιοί άνθρωποι είναι όταν τους είδε και εξήλθε προς αυτούς και είπε με διερμηνέα: “Γιατί τόσο πολύ κοπιάσατε να έλθετε, ω φιλόσοφοι, προς ανόητο άνθρωπο;” Όταν είπαν αυτοί ότι δεν είναι ανόητος, αλλά και πολύ φρόνιμος, είπε προς αυτούς: 

"Η Μ.τ.Χ. Εκκλησία αγιοκατέταξε τον Γέροντα Παΐσιο"

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 

      Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Tρίτην, 13ην Ἰανουαρίου 2015, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων. 

Κατ᾿ αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος: 

α) ὁμοφώνως ἀποδεχθεῖσα εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τόν μοναχόν Παΐσιον Ἁγιορείτην καί β) προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, διά ψήφων κανονικῶν ἐξελέξατο παμψηφεί τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Εἰρηναῖον Ἀβραμίδην, διακονοῦντα ἐν Παρισίοις, Βοηθόν Ἐπίσκοπον παρά τῷ Σεβασμιωτάτῳ Μητροπολίτῃ Γαλλίας κυρίῳ Ἐμμανουήλ, ὑπό τόν τίτλον τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Ἐπισκοπῆς Ρηγίου. 

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 13ῃ Ἰανουαρίου 2015 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

http://fanarion.blogspot.gr/2015/01/blog-post_13.html

"Πανήγυρις Ι.Π. Αγίου Αθανασίου Κέδρου Πετροβουνίου"

Την προσεχή Κυριακή 18 Ιανουαρίου, 

εορτή του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, 

θα τελεσθεί Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία 

στο Ιερό Παρεκκλήσιο Αγίου Αθανασίου, 

στον Κέδρο της Ενορίας Πετροβουνίου.

"Αποχαιρετισμός στον πατέρα του παπά Χρήστου"

     Εκοιμήθη σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 91 ετών ο Κώστας Γεωργούλας, πατέρας του συγχωριανού μας Ιερέως Χρήστου Γεωργούλα. Ο μπάρμπα Κώστας έκλεισε τα μάτια του στο σπίτι της κόρης του στα Γιάννενα, όπου έμενε το τελευταίο διάστημα λόγω επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του. 

    

"Η πανήγυρις της πόλεως των Ιωαννίνων"

Ο Νεομάρτυς Γεώργιος.
Φορητή εικών του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Κράψης, 19ος αιων.

     Οι τριήμερες λατρευτικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της μνήμης του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, «του εν Ιωαννίνοις αθλήσαντος και Πολιούχου ημών» και του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 16, το Σάββατο 17 και την Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015, σύμφωνα με το πρόγραμμα που ανακοινώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Ιωαννίνων.

        Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου, στη 4 μ.μ. στο Σεπτό Οίκο του Αγίου θα γίνει Δέηση και στη συνέχεια η Μεταφορά της ιεράς εικόνας στο παρά την κεντρική πύλη του Φρουρίου εικονοστάσι. Εκεί, στις 4.30 θα αναπεμφθεί Δέηση και ακολούθως, θα πραγματοποιηθεί η Μεταφορά της ιεράς εικόνας στο Ναό του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, στην Πλατεία Πάργης.

        Στις 5 μ.μ., στο Μητροπολιτικό Ναό, στο Παρεκκλήσι του Τάφου του Νεομάρτυρα, θα τελεσθεί Εσπερινός και στις 6 μ.μ., στον Προσκυνηματικό Ναό του Αγίου στην Πλατεία Πάργης, Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός με Αρτοκλασία. Εσπερινός θα τελεσθεί στις 6 και στο Σεπτό Οίκο του Αγίου Γεωργίου, όπου στις 9 μ.μ. θα ακολουθήσει Ιερά Αγρυπνία.

       Το Σάββατο 17 Ιανουαρίου, ημέρα εορτασμού της μνήμης του Νεομάρτυρα Αγίου Γεωργίου, στις 7:30 π.μ., στο Ναό της Πλατείας Πάργης θα γίνει ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. Όρθρος και Θεία Λειτουργία θα τελεσθούν επίσης στο Σεπτό Οίκο του Αγίου, όπως και στο Μητροπολιτικό Ναό. Η λιτάνευση των ιερών Λειψάνων του Νεομάρτυρος θα ξεκινήσει στις 10:30 π.μ., ενώ στις 5 μ.μ. στο Σεπτό Οίκο του Αγίου θα τελεσθεί Ιερά Παράκληση και στο Μητροπολιτικό Ναό Μέγας Εσπερινός με αρτοκλασία και θείο κήρυγμα.

       Την ημέρα της εορτής του Αγίου Αθανασίου, Κυριακή 18 Ιανουαρίου, Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Αθανασίου στις 7:30 π.μ. και στις 5 μ.μ. Εσπερινός και Ιερά Παράκληση του Νοεμάρτυρα Αγίου Γεωργίου. Τα λείψανα του Αγίου θα επιστρέψουν στον Ναό του Πολιούχου στις 5 το απόγευμα της Κυριακής

http://eiskopanous.blogspot.gr/2015/01/blog-post_52.html

"Διαφορετική προσέγγιση στο πνεύμα των Θεοφανείων"

"Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής καί πρόδρομος τοῦ Κυρίου"

Του Γεωργίου Π. Πατρώνου

      Οἱ Εὐαγγελιστὲς Μᾶρκος καὶ Ἰωάννης, ἐκφραστὲς δύο διαφορετικῶν παραδόσεων, τῆς συνοπτικῆς καὶ τῆς ἰωάννειας, προτάσσουν στά Εὐαγγέλια καὶ τὶς διηγήσεις τους γιά τὴν ἱστορία τῆς ζωῆς καὶ τῆς δημόσιας δράσης τοῦ Ἰησοῦ, τή συνάντησή του μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Βαπτιστή (Μάρκ. 1,2-6· Ἰωάν. 1,19-23). Ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι δύο Εὐαγγελιστές, Ματθαῖος καὶ Λουκᾶς, ἀναφέρονται μὲ ἔμφαση στό πρόσωπο τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστῆ καὶ τὸν τοποθετοῦν ὡς γέφυρα γιά τή μετάβαση ἀπὸ τὴν παιδικὴ ἡλικία τοῦ Ἰησοῦ στή δημόσια δράση του, ὕστερα ἀπὸ τή γνωστή συνάντηση τῶν δύο ἀνδρῶν καὶ τὴν πραγματοποίηση τῆς βάπτισης στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη (Ματθ. 3,1-6· Λουκ. 3,1-6).

"Τ' Αϊ - Γιαννιού (Ανίκητη ελπίδα - διήγημα της ξενιτιάς)"

   

Του Χρίστου Χριστοβασίλη

    Ανήμερα τα Φώτα, το δειλινό της παραμονής του Αϊ- Γιαννιού, η κάκω η Μήτραινα, σαν όλες τις παραμονές του Αϊ-Γιαννιού, έσφαξε μια παχιά και μεγάλη κότα, από τες δέκα-δώδεκα κοτούλες που είχε στην πλατύχωρη αυλή της, τη ζεμάτησε, τη μάδησε και την έβαλε να βράσει ακέρια, μέσα σ' ένα κακάβι, συγύρισε το σπιτοκάλυβό της, έστρωσε στην κορφή της παραστιάς τη νυφιάτικη την προκόβα της, έδεσε τη γκρινιάρα της τη σκύλα στην κρικέλα, και περίμενε, σαν όλες τις παραμονές του Αϊ- Γιαννιού, να' ρθει ο ξενιτεμένος της ο Γιάννης, ξημερώνοντας του Αϊ-Γιαννιού. Αυτή η ιστορία εξακολουθούσε χρόνια και χρόνια.

"Θεοφάνεια εν Χαροκοπίω"

"Καὶ ἰδοὺ ἀνεώχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοὶ…"

Του Ιωάννη Καραβιδόπουλου, 

           Ομότ. Καθηγητή

 της Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.

      Τότε έρχεται ο Ιησούς από τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη, προς τον Ιωάννη για να βαφτιστεί απ' αυτόν. Ο Ιωάννης όμως τον εμπόδιζε λέγοντάς του: «Εγώ έχω ανάγκη να βαφτιστώ από σένα κι έρχεσαι εσύ σ' εμένα;» Ο Ιησούς όμως του αποκρίθηκε: «Ας τ' αφήσουμε τώρα αυτά, γιατί πρέπει να εκπληρώσουμε κι οι δυο μας ό,τι προβλέπει το σχέδιο του Θεού». Τότε ο Ιωάννης τον άφησε να βαφτιστεί.Βαφτίστηκε, λοιπόν, ο Ιησούς κι αμέσως βγήκε από το νερό. Κι αμέσως άνοιξαν γι' αυτόν οι ουρανοί και είδε το Πνεύμα του Θεού σαν περιστέρι να κατεβαίνει και να έρχεται πάνω του. Ακούστηκε τότε μια φωνή από τα ουράνια που έλεγε: «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός, αυτός είναι ο εκλεκτός μου» (Ματθ. 3,13-17).

"Θεοφάνεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο"

"Φῶτα - Ὁλόφωτα"

    

Του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη

     Ἐκινδύνευε νὰ βυθισθῇ εἰς τὸ κῦμα ἡ μικρὴ βάρκα τοῦ Κωνσταντῆ τοῦ Πλαντάρη, πλέουσα ἀνάμεσα εἰς βουνὰ κυμάτων, ἕκαστον τῶν ὁποίων ἤρκει διὰ νὰ ἀνατρέψῃ πολλὰ καὶ δυνατὰ σκάφη καὶ νὰ μὴ ἀποκάμῃ, καὶ εἰς ἀβύσσους, ἑκάστη τῶν ὁποίων θὰ ἦτο ἱκανὴ νὰ καταπίῃ ἑκατὸν καράβια καὶ νὰ μὴ χορτάσῃ. Ὀλίγον ἀκόμη καὶ θὰ κατεποντίζετο. Ἄγριος ἐφύσα βορρᾶς, ὀργώνων βαθέως τὰ κύματα, καὶ ἡ μικρὰ φελούκα, διὰ νὰ μὴν ἀρμενίζῃ κατεπάν᾽ τὸν ἀέρα, εἶχε μαϊνάρει τὸ πανί της, καὶ εἶχε μείνει ξυλάρμενη καὶ ὠρτσάριζε κ᾽ ἐδοκίμαζε νὰ κάμῃ βόλτες. Τοῦ κάκου. Μετ᾽ ὀλίγον ἡ θάλασσα ἐπῆρε τὸν ἐλεεινὸν φελλὸν εἰς τὴν ἐξουσίαν της, καὶ ὁ ἄνεμος τὸν ἔσυρεν ἐδῶ κ᾽ ἐκεῖ, καὶ ὁ Κωνσταντὴς ὁ Πλαντάρης ἐξέμαθεν εἰς τὴν στιγμὴν ὅσας βλασφημίας ἤξευρε καὶ ἠσχολεῖτο νὰ κάμῃ τὴν προσευχήν του, ἐνῷ ὁ μικρὸς σύντροφός του, ὁ ναύτης Τσότσος, νέος δεκαεπτὰ χρόνων, ἐγδύνετο καὶ ἡτοιμάζετο νὰ πέσῃ εἰς τὴν θάλασσαν, ἐλπίζων νὰ σωθῇ κολυμβῶν, καὶ ὁ μόνος ἐπιβάτης των, ὁ ζῳέμπορος Πραματής, ἔκλαιε καὶ εὕρισκεν ὅτι δὲν ἤξιζε τὸν κόπον ν᾽ ἀρμενίσῃ τις τόσην θάλασσαν διὰ νὰ πνιγῇ, ἀφοῦ ἡ γῆ ἦτο ἱκανὴ νὰ σκεπάσῃ μὲ τὸ χῶμά της τόσους καὶ τόσους.

"Ἀπόσπασμα ὁμιλίας εἰς τά Ἅγια Φῶτα"

Ἁγίου  Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου

       Μέ τήν γέννησιν λοιπόν ἔχομεν προεορτάσει τά πρέποντα καί ἐγώ ὁ ὁποῖος προεξάρχω εἰς τήν ἑορτήν καί σεῖς καί ὅλα τά ἐγκόσμια καί τά ὑπερκόσμια ὄντα. Ἔχομεν τρέξει μαζί μέ τόν ἀστέρα καί ἔχομεν προσκυνήσει μαζί μέ τούς μάγους, (Ματθ. 2, 10), ἔχομεν φωτισθῆ μαζί μέ τούς ποιμένας (Λουκ. 2, 7) καί ἔχομεν δοξάσει μαζί μέ τούς ἀγγέλους, τόν ἔχομεν δεχθῆ εἰς τάς ἀγκάλας μας μαζί μέ τόν Συμεών (Λουκ. 2, 13 ἑ). Καί τόν ἔχομεν δοξολογήσει μαζί μέ τήν ἀξιοσέβαστον καί σώφρονα ἐκείνην Ἄννα (Λουκᾶ. 2, 36 ἑ ). Καί ὀφείλεται εὐγνωμοσύνη εἰς ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἦλθε κατά τρόπον ξένον πρός τήν φύσιν του εἰς τόν ἰδικόν του τόπον, διότι ἐδόξασε τόν ξένον. Τώρα δέ πρόκειται δι᾿ ἄλλην πρᾶξιν τοῦ Χριστοῦ καί δι᾿ ἄλλο μυστήριον.

"Ἑρμηνεία τῆς εἰκόνας τῶν Θεοφανείων"

Του Παύλου Ευδοκίμωφ

      Μέχρι τόν Δ° αἰώνα, ἡ Γέννηση καί ἡ Βάπτιση τοῦ Κυρίου ἑορτάζονταν τήν ἴδια ἡμέρα. Ἡ ἑνότης τους εἶναι ἀκόμη ὁρατή στήν παρόμοια σύσταση τῶν ἀκολουθιῶν αὐτῶν τῶν δύο ἑορτῶν καί δείχνει μιά ὁρισμένη συμπλήρωση τοῦ γεγονότος τῆς Γεννήσεως σ’ἐκεῖνο τῆς Βαπτίσεως. Στή Γέννησή του, λέγει ὁ ἅγιος Ἰερώνυμος, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἦλθε στόν κόσμο μέ κρυφό τρόπο, στήν Βάπτισή του ἐμφανίστηκε μέ φανερό τρόπο. Ἐπίσης ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: Τά Θεοφάνεια δέν εἶναι ἡ ἑορτή τῆς Γεννήσεως ἀλλά τῆς Βαπτίσεως. 

"104 χρόνια από την κοίμησή του"

Τὸ ἐπ’ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δεν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τάς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῷ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, να περιγράφω μετ' ἔρωτος τὴν φύσιν καὶ να ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια ἑλληνικὰ ἤθη. Ἐὰν ἐπιλάθωμαί σου, Ἱερουσαλήμ, ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου, κολληθείη ἡ γλῶσσά μου τῷ λάρυγγί μου, ἐὰν οὐ μή σου μνησθῶ.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης

"Αφιέρωμα στο Αλέξανδρον Παπαδιαμάντη"

"Αὐτὸς τὰς ἀσθενείας ἡμῶν ἔλαβε"

Τοῦ μακαριστοῦ 
π. Ἀλεξάνδρου Σμέμαν

        Γιατί ὁ Ἰησοῦς , ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἦρθε στὸν κόσμο νὰ θεραπεύσει τὴν ἁμαρτία μὲ τὴν ἀναμαρτησία Του καὶ νὰ ὁδηγήσει τοὺς ἀνθρώπους σὲ κοινωνία μὲ τὴ θεία ζωή, ἐπιθύμησε καὶ ἀπαίτησε νὰ βαπτισθεῖ ἀπὸ τὸν Ἰωάννη; Γνωρίζουμε ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο πὼς τὸ ἴδιο ἐρώτημα βρισκόταν στὸ κέντρο τῆς καρδιᾶς τοῦ Ἰωάννη. «Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπό σοῦ βαπτισθῆναι, καὶ σὺ ἔρχη πρὸς με;» ( Ματθ. 3, 14). Ἡ ἀπάντηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἑξῆς:

     Ὁ Χριστὸς δεχόμενος τὸ βάπτισμα ταυτίζεται μὲ τοὺς ἀνθρώπους, μὲ ὅλους τούς ἁμαρτωλοὺς ἀνεξαιρέτως. Ταυτίζεται μὲ κάθε ἁμαρτωλὸ ποὺ χρειάζεται συγχώρηση, σωτηρία καὶ ἀναγέννηση… Ταυτίζεται μὲ ὅλους καὶ μὲ τὸν καθένα μας. Μὲ τὸ Βάπτισμά Του δείχνει πὼς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ κρίνει ἢ νὰ καταδικάσει, οὔτε γιὰ νὰ φέρει ἀντικειμενικοὺς νόμους καὶ κανόνες, ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς τελειότητας καὶ Θεότητάς Του, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἑνωθεῖ μαζί μας ἔτσι, ὥστε γινόμενος ἕνας ἀπὸ μᾶς νὰ μᾶς καταστήσει μετόχους τῆς τέλειας καὶ ἀναμάρτητης ζωῆς Του. Ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστὴς ἔλεγε γι’ Αὐτόν, “ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου!” (Ἰωάν. 1,29) . Ὁ Χριστὸς εἰσῆλθε στὸν κόσμο μας ὡς παιδί, καὶ μὲ τὴ γέννησή Του ἀνέλαβε καὶ οἰκειώθηκε τὴν ἀνθρώπινη φύση. Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔγινε Υἱὸς τοῦ Ἀνθρώπου. Καὶ τὸ ἔκανε αὐτὸ ὄχι γιὰ τοὺς δικαίους, ἀλλὰ γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς, γιὰ τοὺς ἀπολωλότες. Τοὺς ἀγαπᾶ μὲ θυσιαστικὴ ἀγάπη, τοὺς προσφέρει τὸν Ἑαυτό Του καὶ ὁλόκληρη τὴ ζωή Του. Ἐδῶ στὸ βάπτισμα τοῦ Ἰωάννου, Αὐτός, ὁ ἀναμάρτητος ἑνώνεται μὲ τοὺς χαμένους, ἐπειδὴ δὲν ὑπάρχει καμιὰ ἁμαρτία ποὺ μπορεῖ νὰ ὑπερβεῖ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ γιά μᾶς. Μὲ τὸ βάπτισμά Του ἑνώνεται μὲ τὴ ζωὴ τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἀκριβῶς ἀργότερα, στὸ τέλος Αὐτός, ὁ ἀθάνατος, ἑνώνεται ἐπίσης ἐλεύθερα μὲ τοὺς ἀνθρώπους στὸ θάνατο. Ὅλα αὐτὰ μαρτυροῦν πὼς ὁ Χριστὸς ἐπιθυμεῖ νὰ μᾶς σώσει μὲ τὴν ἀγάπη· ἀγάπη ὅμως πάνω ἀπὸ ὅλα σημαίνει ἕνωση μ’ αὐτὸν ποὺ ἀγαπᾶς. Σύμφωνα μὲ τὸν προφήτη Ἡσαΐα, “οὗτος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν φέρει καὶ περὶ ἡμῶν ὀδυνᾶται… τῷ μώλωπι αὐτοῦ ἡμεῖς ἰάθημεν” (Ἡσ. 53, 4-5) .

http://www.imaik.gr/?p=9345

"Τα Άγια Θεοφάνεια"

Του μακαριστού καθηγητού

          Ι. Μ. Φουντούλη

       Τήν 6η Ἰανουαρίου ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας τήν μεγάλη δεσποτική ἑόρτη τῶν «Θεοφανείων» ἤ «Ἐπιφανείων» ἤ «τά ἅγια Φῶτα». Τά προεόρτιά της ἄρχιζουν τήν ἑπομένη τῆς πρωτοχρονιᾶς, τήν 2α Ἰανουαρίου. Μέσα στήν προπαρασκευαστική αὐτή περίοδο εὑρίσκεται καί ἡ «Κυριακή πρό τῶν φώτων». Καί αὐτή ἐντάσσεται μέσα στή προεόρτιο λειτουργική ἑτοιμασία. Στά ἀναγνώσματα τῆς θείας λειτουργίας τῆς Κυριακῆς αὐτῆς ἀκοῦμε τήν «Ἀρχή τοῦ Εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ,Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ» ἀπό τόν πρόλογο τοῦ Κατά Μάρκον Εὐαγγελίου, πού ἀφηγεῖται τήν ἐμφάνισι τοῦ Προδρόμου στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνου, τό κήρυγμά του καί τήν προφητεία του περί τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἰωάννης ἐβάπτισεν «ἐν ὕδατι», ὁ «ἰσχυρότερός» του ὅμως, πού ἔρχεται «ὀπίσω» του, θά βαπτίσῃ τόν λαό «ἐν Πνεύματι ἁγίῳ» (Μάρκ. 1, 1-8).

"Έπεσε ο δέντρος του Αη Ταξιάρχη"

        Οι καταστροφικοί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή μας την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς άφησαν το σημάδι τους και στο χωριό μας, καθώς κατάφεραν να ξεριζώσουν τον "δέντρο" του Αη Ταξιάρχη στη Μπόγδη, το τελευταίο από τα μεγάλα δένδρα που περικύκλωναν το αλλοτινό Μετόχι της Ηλιόκαλης. Ο συγκεκριμένος δέντρος σκίαζε τους καλοκαιρινούς μήνες όλο τον περίβολο του Ναϊδρίου, και στον ίσκιο του φιλοξενούσε τους πανηγυριστές στο ημερήσιο πανηγύρι της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος. Το περίφημο δάσος του Αη Ταξιάρχη, που καταλάμβανε 24 στρέμματα πέριξ αυτού, προσέφερε για πολλά χρόνια την ξυλεία του ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του Ενοριακού Ναού στο παρελθόν και του Δημοτικού Σχολείου. Η συστάδα με τα χρόνια έχει πλέον ανανεωθεί. Μεγάλα και ψιλά δένδρα έχουν αναπτυχθεί, όμως κανένα απ' αυτά ακόμα δε μπορεί να συγκριθεί με τους δέντρους που υπήρξαν εκεί επί αιώνες.  

"Πρωτοχρονιά 2015 στο Χαροκόπι"

   Τη Βασιλόπιτά της έκοψε σήμερα η Ενορία μας, μετά την Πρωτοχρονιάτικη Θεία Λειτουργία και τη Δοξολογία του Νέου Έτους. 

"Προβληματισμοί εν όψει νέου Χρόνου"

Από το Εορτολόγιο
του μακαριστού π. Αλεξάνδρου Σμέμαν

      Είναι παλιό το έθιμο: την παραμονή του Νέου Έτους, όταν το ρολόι κτυπήσει μεσάνυχτα, σκεφτόμαστε τις επιθυμίες μας για το νέο έτος και προσπαθούμε να εισέλθουμε στο άγνωστο μέλλον μ’ ένα όνειρο, προσδοκώντας ταυτόχρονα την εκπλήρωση κάποιας αγαπητής μας επιθυμίας.

Σήμερα, για άλλη μια φορά βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα νέο έτος.

     Τι επιθυμούμε για τους ίδιους, για τους άλλους, για τον καθένα; Ποιο είναι το τέλος όλων μας των ελπίδων; Η απάντηση είναι μονίμως η ίδια αιώνια λέξη: ευτυχία. Ευτυχές το Νέο Έτος! Ευτυχία για το Νέο Έτος! Η ιδιαίτερη ευτυχία που επιθυμούμε είναι φυσικά διαφορετική και προσωπική για τον καθένα, αλλά όλοι μας μετέχουμε στην κοινή πίστη πως αυτό το έτος η ευτυχία θα μάς πλησιάσει, πως μπορούμε να ελπίσουμε σ’ αυτή με προσδοκία.

"Καλή Χρονιά!"

«Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου χρόνου, ὢ καὶ 

παλαιὲ καὶ δι’ ἀνθρώπους νέε».