ΕΩΘΙΝΟΝ Ι’ Ἦχος πλ. β’
“Μετὰ τὴν εἰς Ἅδου κάθοδον, καὶ τὴν ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, ἀθυμοῦντες ὡς εἰκός, ἐπὶ τῷ χωρισμῷ σου Χριστὲ οἱ Μαθηταί, πρὸς ἐργασίαν ἐτράπησαν· καὶ πάλιν πλοῖα καὶ δίκτυα, καὶ ἄγρα οὐδαμοῦ. Ἀλλὰ σὺ Σῶτερ ἐμφανισθείς, ὡς δεσπότης πάντων, δεξιοῖς τὰ δίκτυα κελεύεις βαλεῖν· καὶ ἦν ὁ λόγος ἔργον εὐθύς, καὶ πλῆθος τῶν ἰχθύων πολύ, καὶ δεῖπνον ξένον ἕτοιμον ἐν γῇ· οὗ μετασχόντων τότε σου τῶν Μαθητῶν, καὶ ἡμᾶς νῦν νοητῶς καταξίωσον, ἐντρυφῆσαι φιλάνθρωπε Κύριε.”
Μιὰ ἄκαρπη ἁλιεία
Ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης περιγράφει τὴν ἐμφάνιση τοῦ ἀναστημένου Ἰησοῦ στὴ λίμνη τῆς Τιβεριάδος (κα´1-23).
Τὴν ἐμφάνιση αὐτὴ τὴν εἶχε προγραμματίσει ὁ Κύριος, πρὶν ἀπὸ τὸ πάθος, ὡς πρώτη ἐμφάνισή του καὶ γι’ αὐτὴν ἔκλεισε συνάντηση μὲ τοὺς μαθητές του στὴν Γαλιλαία. Ἀλλὰ οἱ μαθητές, ἐπειδὴ δὲν πίστεψαν στὴν Ἀνάσταση, ἀρνήθηκαν νὰ πορευθοῦν στὴν Γαλιλαία, ἀκόμη καὶ ὅταν τοὺς ὑπενθύμισε τὴν συνάντηση ὁ ἄγγελος καὶ τοὺς τὴν ἐπανέλαβε ὁ Κύριος. Ἔτσι ὁ Ἰησοῦς ἀναγκάστηκε νὰ τοὺς ἐμφανιστεῖ στὰ Ἱεροσόλυμα ἕξι φορὲς τουλάχιστον μέχρις ὅτου πεισθοῦν ὅλοι, ἀκόμα καὶ ὁ Θωμᾶς. Μετὰ τὴν ἐμφάνισή του στοὺς ἕνδεκα μαζὶ καὶ μὲ τὸν Θωμᾶ, οἱ μαθητές του ἦρθαν ἐπιτέλους στὴν Γαλιλαία καὶ ὁ Ἰησοῦς βάζει σ’ ἐνέργεια τὸ ἐπιθυμητό του πρόγραμμα.